In een residentie van drie weken in de Verkadefabriek in Den Bosch doet Sofie Kramer onderzoek naar de theatrale mogelijkheden van de lecture performance als kunstvorm. De lecture gaat over Lodewijk, de foetus op sterk water die ze een paar jaar terug van een ex-schoonvader kreeg. Een bizarre gebeurtenis die haar een steek in haar buik opleverde; tien jaar geleden onderging ze in het geheim een abortus.
In deze lecture performance word Lodewijk op een sokkel gezet en getoond aan het publiek. “Lodewijk staat symbool voor alles waar ik mee worstel: het groeiende taboe op abortus én het groeiende taboe op kinderen krijgen, de filosofische verstrengeling van leven en dood, de wil om dingen in potten te stoppen, te bestuderen en te domineren en dus de verwijdering van de mens van zijn omgeving. Deze existentiële verwarring, alle levensvragen die Lodewijk bij mij oproept wil ik onderzoeken in een lecture performance. Niet te doen natuurlijk, maar daar gaat het me juist om. Dingen willen snappen is een hele menselijke neiging, een manier van controle krijgen. De menselijke controledrang interesseert me mateloos. Mijn lecture performance neemt eigenlijk zichzelf op de hak, compleet met uit de hand gelopen Prezi presentatie en droge bulletpoints, om de hiërarchie tussen het hoofd en het lijf, tussen denken en voelen te bevragen. Wanneer loop je vast in de drang tot structureren en controleren en neemt het lijf het onvermijdelijk over van het hoofd?” – Sofie Kramer