Wat als je gevoelig bent voor het maken van verbindingen in de hersenen die ervoor zorgen dat je creatief kunt zijn, maar als diezelfde gevoeligheid ervoor zorgt dat je in het dagelijks leven verbindingen legt die niet realistisch zijn? Als je kracht je kwetsbaarheid is en vice versa?

Het leren bewandelen van nieuwe paden en het doorbreken van oude patronen in je hoofd, die diep in de hersenen zijn gegroefd door bijvoorbeeld traumatische ervaringen, is een proces van vallen en opstaan. Deze flexibiliteit van het brein onderscheidt ons ook van dieren. Een hond bijvoorbeeld kan veel moeilijker, of niet, nieuwe verbindingen maken in het brein nadat hij getraumatiseerd is.

De and recode is geïnspireerd door principes van neuroplasticiteit, de natuur en geometrie. De choreografie toont een binnenlaag vol oude patronen en een buitenlaag waar nieuwe verbindingen kunnen ontstaan. Binnen en buiten deze lagen bevinden zich de ‘oude’ patronen van de traditionele werelddans en de nieuwe patronen van hedendaagse dans en muziek. De ontwikkeling van het nieuwe gebeurt immers niet zonder (af en toe) terug te vallen op het oude. Samen met de dansers wordt gezocht naar nieuwe patronen en betekenislagen door eerst de oude te herkennen.

Credits
Concept & choreografie: Phoebe Brack
Dansers: Conchita Boon & Miroljuba Petrova
Muziek: n.t.b.
Coaching: Stefan Ernst

Te zien:

• schrit_tmacher Festival 2022, Heerlen en Aken: maart/april 2022 (première)