Zorba Huisman is net terug in haar woonplaats Maastricht na een klus in Amsterdam als regieassistent van Ivo van Hove voor de ITA-voorstelling The Damned. Nu zit ze alweer volop in de voorbereidingen voor haar eigen voorstelling Een stad voorbij de stad die in september op Camping Kosmos in Maastricht in première gaat. In augustus gaat ze repeteren voor een (nog geheime!) voorstelling waarin ze voor het eerst zelf acteert.

Dat Zorba naar de Toneelacademie in Maastricht ging, was niet haar eigen idee. Zorba: “Ik volgde vioolles bij Manon Meijs, de tante van Hadewych Minis. Toen ik moest kiezen voor een vervolgopleiding zei ze: ‘Of we gaan hiermee door en we gaan voor de sterren of je gaat naar de Toneelacademie.’ Ik was perplex. Ik had daar nog nooit over nagedacht en had totaal geen beeld van wat theater was. Toch ging ik, mede op aanmoediging van mijn moeder, naar de vooropleiding. Toen ik tijdens de derde auditieronde Beckett moest regisseren, wist ik: ja, dit is precies wat ik moet doen.”

Vanuit jezelf
“Tijdens de Toneelacademie moest alles wijken, ook mijn viool. In het begin was ik heel onzeker, maar je identiteit wordt zo blootgelegd dat je wordt gedwongen om jezelf te zijn. Op een gegeven moment is het echt gaan klikken. Met name toen ik in het tweede jaar Quirine en Helena (Q&H) als docenten kreeg. Zij hebben me laten zien dat echt goed werk altijd vanuit jezelf komt. Toen ben ik een documentaire gaan maken over mijn moeder en hoe zij haar muzikale carrière noodgedwongen moest opgeven. Zo heb ik geleerd dat hoe meer je inzoomt op het individu, hoe universeler een verhaal wordt.”

Zorba regisseert zowel theater als films als documentaires. “Die mix vind ik fijn. Het verhaal dwingt voor mij het medium af. Op de Toneelacademie kreeg ik alle ruimte. Zo mocht ik afstuderen met een documentaire over mijn opa, kunstenaar Aad de Haas. Alles werd omarmd en ondersteund met bronnen, tips en praktische handvaten.”

Een stad voorbij de stad
Zorba’s voorstelling Een stad voorbij de stad gaat over een thema waar ze zelf ook veel mee bezig is. “Veel mensen willen hun onrust en haast oplossen door te verhuizen naar een plek die beter lijkt. Zeker in het zuiden ruilen veel jongeren hun dorp of stad in voor een stad waar meer aan de hand is. Maar in hoeverre kun jij ook zelf de persoon zijn die zorgt dat de lamp brandt waar jij je begeeft?

Een stad voorbij de stad draait om een vrouw, gespeeld door Luka Kluskens, die werkt als levend standbeeld in het toeristische centrum van Maastricht. Op een dag besluit ze dat ze weg moet, op naar Amsterdam. In de voorstelling zie je hoe dat uitpakt.”

Rust en ruimte
“Ik vind de rust hier in Limburg heel fijn, juist ook door de wisselwerking met periodes dat ik in Amsterdam moet zijn voor werk. Ik ben blij dat ik altijd terug kan keren. In de randgebieden gebeuren de interessantste dingen. Ik heb ook het gevoel dat ik in Limburg nog de ruimte heb om een plek voor mezelf te creëren en mijn eigen artistieke profiel te ontwikkelen. Toneelgroep Maastricht en VIA ZUID ondersteunen me daarbij. Soms merk ik wel dat ik het moeilijk vind om hulp te vragen doordat ik op de Toneelacademie zo getraind ben om zelfredzaam te zijn. Maar wat fijn is aan VIA ZUID is dat ze prettig veel doorhebben en dat ik met alles kan aankloppen.”

juli 2022