Collectief Alter bestaat uit Heléne Binder, Ischa den Blanken en Mayke Roels. Heléne (1991) is afgestudeerd als regisseur aan de Toneelacademie Maastricht, Ischa (1991) en Mayke (1990) als theatermaker en -docent aan ArteZ Hogeschool voor de Kunsten. In de winter van 2018 werkten ze voor het eerst samen. In het kader van WinterZone in Sittard maakten ze de voorstelling Het meisje & het water. In 2019 trokken ze voor WijkZone #1 de Geleense wijk Lindenheuvel in, waar ze de locatievoorstelling (Neet) van hie ontwikkelden. Tijdens dit tweede project besloten ze een collectief te vormen en als ‘Alter’ door te gaan.

De naam ‘Alter’ verwijst naar het Duitse woord voor leeftijdsfase en ouder worden, en het Engelse woord voor ‘aanpassen’. Bovendien kennen we het woord van wanneer men spreekt over een alternatief. Alter is een collectief dat theater maakt vanuit de vormende momenten uit de leeftijdsfases van een individu en verandert deze momenten, tilt ze op en stoft ze af, om ze vervolgens tentoon te stellen op het toneel.

De makers duiken voor projecten in persoonlijke geschiedenissen. Herinneringen, ervaringen, tragedies en geluksmomenten vormen startpunt en leidraad in het werkproces. Ze pogen zo dicht mogelijk tot de kern te komen van wat men heeft gemaakt tot wie men nu is, maar stuiten daarin onvermijdelijk op de onmogelijkheid dit in zijn geheel te doorgronden. Waar de herinnering stokt, vult het collectief de werkelijkheid aan met verbeelding en muziek. Hun voorstellingen zijn hierdoor speelse, fantasierijke maar nog altijd zeer persoonlijke portretten van mensen die zoeken naar wat hen definieert.

Het collectief werkt vanuit de overtuiging dat in elke individuele geschiedenis momenten te vinden zijn die ieder mens tijdens het opgroeien ervaart, waardoor zij universele thematieken aanraken. De voorstellingen die ze creëren zijn beeldend en muzikaal, speels en eerlijk. Met de verbeelding worden herinneringen opgepoetst, ingekleurd en nieuw leven ingeblazen.

Makers bij VIA ZUID: 2020 tot medio 2021 (Alter is inmiddels opgeheven)

Celine Daemen (1995) is regisseur van transdisciplinair werk. Haar werk is te situeren op het snijvlak tussen theater, muziek en Virtual Reality. Ze creëert met haar virtuele werelden heterotopieën in de zin van Michel Foucault: een tussenruimte die aan de tijdelijke en ruimtelijke continuïteit van de werkelijkheid ontsnapt.

“De tijd vervaagt. De wetten van de ruimte komen te vervallen. De grenzen tussen heden en verleden blijken vloeibaar. Veel bronnen die mij inspireren hebben dat aspect in zich. Ik denk bijvoorbeeld aan het werk van Andrei Tarkovsky en Jon Fosse. Mijn interesse in Virtual Reality is puur artistiek van aard. Ik vind het spannend dat technologie het mogelijk maakt om een ontastbare, schijnbaar aanwezige wereld te maken. Je bent in VR noch hier, noch daar.”

Celine zoekt binnen de waanzin naar poëzie en ziet melancholie als een hoopgevende bron van inzicht in ons bestaan. Haar werk omvat vragen over onze menselijke omstandigheden, over ons leven en over onze relaties tot elkaar. Hierin lijken soms donkerte en eenzaamheid te regeren, maar is er de voortdurende hoop op licht en de overtuiging dat alle mensen en hun omgeving met elkaar verbonden zijn.

“Ik ben geïnteresseerd in de subtiele en de poëtische kant van de waanzin, niet in de clichés waarmee zij in de kunsten vaak wordt geportretteerd: de schreeuwerige, angstaanjagende krankzinnigheid. Mijn drijfveer is niet per se om het maatschappelijke taboe rond psychische stoornissen te doorbreken. Ik wil het brede spectrum van mentale condities, waarop we ons allemaal bevinden, vanuit een humanistisch perspectief verkennen. Naar binnen gaan verbindt je ook met buiten.”

Celine studeerde in 2018 af aan de regieopleiding van de Toneelacademie Maastricht. In ditzelfde jaar ontving De vrouw die oneindig wilde zijn de tweede prijs op Bilbao International Film Festival en ontving ze de Hustinx Stimuleringsprijs voor haar eerste VR-opera De Opera van de Vallende Mens.

Maker bij VIA ZUID: sinds 2018

Meer info

www.celinedaemen.com
Makersportret VIA ZUID, januari 2021
Makersportret VIA ZUID, februari 2020
Interview in cultureel magazine Jeroen, 2018

Sebas van der Donk (1992) studeerde in 2016 af aan de Academie voor Theater in Tilburg en is sindsdien werkzaam als docent, acteur en theatermaker. Zo speelde hij eerder in educatievoorstellingen van onder andere Toneelgroep Maastricht, Het Laagland en NTGent en is hij theaterdocent bij Jeugdtheater Kumulus waar hij o.a. lesgeeft aan het LOT (Landelijke Oriëntatiecursus Theateropleidingen). Ook is hij onderdeel van straattheatercollectief De Italianen.

Hij maakt muzikale, brutale, filosofische voorstellingen voor een jong publiek en laat zich inspireren door de grote en kleine actualiteit onder jongeren en de wereld om hen heen.

Sebas wil graag verhalen vertellen die de onderbuik en binnenwereld van jongeren invoelbaar maken. De stoeiende adolescent op zoek naar zijn weg in de volwassen wereld staat centraal. Terugkerende thema’s zijn (gender)identiteit, groepsprocessen, beeldvorming en maakbaarheid.

Naast werk in de black box zoekt hij graag naar a-theatrale speelplekken zoals klaslokalen, flatappartementen en locaties in de openbare ruimte.

Maker bij VIA ZUID: 2021

Meer info

www.sebasvanderdonk.nl

Brendan Gijzen (1988) studeerde aan de Herman Brood Academie in Utrecht. Brendan kan soms urenlang verzinken in zijn eigen mijmeringen. Naast al dat gefilosofeer, produceert hij muziek, draait hij de lekkerste platen, maakt hij video’s en zet hij zijn eerste stappen als productieleider.

Maker bij VIA ZUID: 2018 t/m 2019

Meer info

www.brendangijzen.nl

Charlotte Goesaert (1987) is een Belgische choreografe, danseres en performer. Na haar afstuderen in 2009 aan de Fontys Dansacademie in Tilburg bleef ze in Nederland wonen en werkte ze internationaal. Zo was ze als danseres en performer betrokken bij creaties als Skagen (Almschi, 2011), Tuning people (Synchroon, 2019), Romeo Castellucci (Giudizio, Possibilit, Essere 2014) en Post uit Hessdalen (Echo, 2019). Ze werkte in Rotterdam met stadsgezelschap Ro Theater, in Lissabon met choreografe Olga Roriz, in Berlijn met Alize Zandwijk en in Keulen met danstheatergezelschap Bodytalk/Johann Kresnik.

Vanaf 2016 maakte ze samen met acteur en stemkunstenaar Joost Maaskant haar eerste werken EPIC FAIL(2016) en Loophole (2018). In 2019 maakte ze samen met maker Karolien Verlinden (van Tuning People) de voorstelling ChitChat. Deze werken toerden langs Belgische en Nederlandse theaters en festivals zoals Operadagen Rotterdam, Grensverkeer, Tweetakt en Theater Aan Zee. Wat deze voorstellingen bindt is de voorliefde voor het grandioze breken of falen en de zoektocht naar de mens in zijn onvolmaaktheid. Rauwe portretten, zonder opsmuk, van mensen die met een speelsheid binding zoeken met het publiek en hun kwetsbaarheid en ongemakken.

In 2019-2020 ging Charlotte alleen aan de slag met het grootschalige onderzoek CRIP. Met als doel om zich nog meer onder te dompelen in de mens, onderzocht ze dans als documentaire en de beperking van het lichaam. Dit onderzoek is de fundering voor haar toekomstige werk. Zo maakte ze in 2021 I-object in samenwerking met Körperverstand Tanztheater Wien. Deze voorstelling is een fysiek concert voor jongeren, waarin drie spelers met een tv-scherm een zoektocht aangaan om hun seksualiteit te ontdekken.

In 2022-2023 maakt Charlotte de voorstelling whatchamacallit, een performance-expositie met een diverse cast van vijf spelers. Charlotte: “whatchamacallit openbaart de kiemen voor mijn artistieke visie voor de toekomst: hoe ik het dagelijkse leven injecteer in mijn werk, hoe ik vormelijk experimenteer voor elk concept (zoals een expositie), hoe ik dans en video verbind, hoe ik sociaal-interactief werk met professionals, non-professionals en een diverse cast en hoe ik me onderdompel in onderwerpen waar we maatschappelijk gezien liever van wegkijken.”

Maker bij VIA ZUID: sinds 2022

Anthony van Gog & Maarten Heijnens studeerden in 2019 samen af aan de Performance Opleiding van de Toneelacademie in Maastricht. Ze delen een fascinatie voor het zichtbaar en voelbaar maken van wat zich in het lichaam verbergt of schuilhoudt en hoe de huidige tijd een weerslag heeft op hoe we ons lichaam ervaren. Vanuit deze grote (gedeelde) fascinatie voor het lichaam, haar processen en haar zeggingskracht vormen ze dan ook sinds hun afstuderen een makers-duo. Samen houden ze zich bezig met het creëren van wat ze ‘fysieke partituren’ noemen. In een fysieke partituur staat niet het muziekinstrument, maar het ‘lichaam-als-instrument’ centraal. Op deze manier willen ze het lichaam de kans geven te spreken, zodat we de kans krijgen naar haar te luisteren om haar te (kunnen) blijven verstaan.

In hun fysieke partituren zoeken ze naar het spanningsveld tussen het organische kader van het lichaam en de het rigide kader van een compositie. Zelfregulerende, lichamelijke processen gaan daarbij een dialoog aan met de ritmische en durationele beperkingen van de partituur. Daarbij zoeken ze naar de frictie tussen de wil van het lichaam en de wil van de geest, tussen intuïtie en ratio, tussen lijfelijk verlangen en cerebrale tegenwerping. Precies daar willen zij een ‘poëtische ruimte’ openen: daar waar het lichaam tot een spreken komt.

Samen maakten ze al eerder hun eerste fysieke partituur Breathing Piece: een half-uur durende compositie voor de ademhaling, gebaseerd op het verloop van een hyperventilatie. Breathing Piece werd uitgevoerd door twee performers en één dirigent. Inmiddels is dit werk 23 keer – zowel nationaal als internationaal – getoond in verschillende contexten.

Makersduo bij VIA ZUID: 2021

Meer info

www.maartenheijnens.nl
https://vimeo.com/maartenheijnens

www.anthonyvangog.com
https://vimeo.com/anthonyvangog

Gavin-Viano studeerde in de zomer van 2020 af als regisseur aan de Toneelacademie Maastricht met Melanine Ten Strengste Verboden. Hij was regie-assistent bij Toneelgroep Oostpool en part-time Research Adviseur bij VSBfonds. Voordat hij naar de regieopleiding ging, ontwikkelde hij zich bij Codarts Rotterdamse Dansacademie en vervolgens ontving hij scholarships voor The New York Film Academy. In zijn werk kaart hij thematieken aan die in de black community, de human rights community, de LGBTQIA+ community en bij kwetsbare jongeren spelen. Hij doet dit door niet-westerse verhalen te vertellen, vaak een anti-white-male-gaze als perspectief te kiezen en bewust op zoek te gaan naar de intersectionaliteit van zijn personages. Zo creëert hij een wereld waar taal, beweging en muziek tot een geheel samenvloeien en waar humor het cement tussen de bouwstenen vormt.

Maker bij VIA ZUID: 2020 en 2021

Ruud Horrichs (1983, Sittard) studeerde in 2010 af aan de Fontys Academie voor Theater in Tilburg. Daarna richtte hij het gezelschap De Eenzamen op. Sindsdien hij actief als theatermaker en docent. Ook deed hij nog de master Scenographer and Director aan de Toneelacademie Maastricht.

Maker bij VIA ZUID: 2016 t/m 2019 > Lees hier het uitstroominterview met Ruud: ‘Ik heb een grote weerzin tegen in orde zijn’

Meer info

www.deeenzamen.be